Als het oude niet meer is,
en het nieuwe is er nog niet bestaat,
wie ben je dan?
wat doe je dan?
...
Vragen die me bezighielden de afgelopen weken,
het oude brokkelt langzaam af:
*mijn voormalige bedrijf is helemaal afgerond
*geen volgend 'doel' in zicht
*en ook jarenlange vriendschappen vervagen/verdwijnen
*destructieve patronen waar ik me aan vast hield (een eetstoornis) verdwijnen stap voor stap
*...
wie ben ik dan?
wie is er dan?
wat doe ik dan?
...
Het klinkt misschien wat donker, zo bedoel ik het niet, zo voelt het ook niet :)
Het voelt gewoon 'leeg' ofzo?
De 'houvast' die er jarenlang was, op alle vlakken: werk, vriendschap, eetstoornis,... verdwijnt. De ene houvast was constructiever dan de anderen, maar ze hielden me allemaal staande, ze gaven me controle én bestaansrecht. En tja... die is er nu niet meer...
... eerst voelde het "alsof de grond onder mijn voeten wegzakte",
nog meer chaos,
nog minder controle,
...
Het zorgde voor angst en verdriet... Zodra ik deze toeliet ontstond er ruimte, een soort aangename 'leegte', een nieuw hoofdstuk in m'n leven, een nieuw begin, een frisse start!
Wie ben ik dan?
Dat voel ik diep vanbinnen, doordat de houvast buiten me verdween, leerde ik weer vertrouwen op mezelf, vond ik een 'houvast' in mezelf, een soort 'warme thuis', die er altijd is.
Dat geeft me veiligheid en zekerheid: "ik heb altijd mezelf"
Wie is er dan?
Heel eerlijk? Dat weet ik (nog) niet... Veel vriendschappen zijn totaal vervaagd/verdwenen, de connectie is er niet meer. Binnenkort ga ik enkele maanden naar Zweden en vaak voelt het alsof 'niemand me gaat missen', dat bedoel ik niet negatief... Het voelt gewoon zo, alsof bijna alle hechte vriendschappen hier in België zijn 'verdwenen' om ruimte te maken voor nieuwe. Kwetsbaar en mooi tegelijk, toch?
Wat doe ik dan?
Gewoon 'zijn', en het leven beleven. "De mooiste lessen en inzichten komen in tijden van 'zijn', ontspanning, ... wanneer je het leven beleeft én echt leeft. Wanneer je geluk vindt ik elke dag. En dat mag ik nu ervaren.... leven in het nu, de weg van geluk! Het oude is er niet meer... het nieuwe is er nog niet... én ik geniet van de weg,
de weg van het leven, want is het niet net dat waar het leven om draait? Om gewoon te (be)leven en te genieten van elk moment?
Volg je intuïtie, stap voor stap, hij leidt je de weg én jij mag gaan vertrouwen ❤️
Veel liefs,
Naduah