Leef je je leven of overleef je je leven?
Het is een keuze,
De keuze is aan jou,
Blijf je doorgaan in wat allemaal ‘moet’?
Of beslis je om te kiezen voor wat je wilt?
Ja maar….
… nog eerst even dit
… nog eerst even dat
…
Én dan mag ik voor mezelf kiezen/zorgen/rust nemen/...
Als.. dan….
Zoveel voorwaardes…
En wanneer komt die dan?
Komt die ooit wel?
De afgelopen dagen vluchtte ik half naar overleving, er kwam veel tegelijk op m’n pad: prachtige dingen! (ik werd voor het eerst tante!!! 😊) En ook moeilijke/pijnlijke dingen dingen… mijn ‘overlevingsmodus’ sprong weer aan: doorgaan en niet voelen, gewoon even doorbijten,... en voor mij betekent dat ook: minder eten én meer doen.
Ik sloot me af van de pijnlijke dingen… Maar ook van de mooie... Ik zat in een soort bubbel, het leven ging als een waas aan me voorbij... af en toe 'ontplofte' de bubbel en barste ik in tranen uit, om vervolgens weer dapper een muur rondom me te bouwen. Ik moest sterk zijn!
Het werd alsmaar donkerder in m’n hoofd, de levensvreugde verdween en ik deed niets anders dan overleven… Heel eerlijk? Ik zag het even niet allemaal niet meer zitten…
Tot ik besloot om de bubbel los te laten, de muur rondom me te laten zakken, me kwetsbaar op te stellen naar een vriendin, wat liever voor mezelf te zijn. Ik deelde m'n pijn en m'n angsten, ik voelde het verdriet,... en stap voor stap begon de muur rondom me af te brokkelen, begon ik me weer Naduah te voelen met vreugde én verdriet, helemaal mij❤ Dus ik vraag aan jou: leef je? Of overleef je? En als je overleeft: wat heb je nodig om weer te gaan leven? Een goed gesprek? Een knuffel? Een wandeling? .... Geef jezelf waar je naar verlangt, stel je kwetsbaar op, laat de muur rondom je verdwijnen. Je mag er zijn, met je vreugde en verdriet, sterk en kwetsbaar,... Laat me zeker weten of jij het leven leeft of overleefd én hoe jij wat liever voor jezelf gaat zijn ❤️ Veel liefs,
Naduah